ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಪದವಿಯನ್ನು ಕುರಿತ ಜಟಾಪಟಿಯ ನಡುವೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ನಲ್ಲೀಗ ರಾಜಕೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆ ತೀವ್ರಗೊಂಡಿದೆ.
ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಪದವಿಯನ್ನು ಕುರಿತ ಜಟಾಪಟಿಯ ನಡುವೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ನಲ್ಲೀಗ ರಾಜಕೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆ ತೀವ್ರಗೊಂಡಿದೆ. ಎರಡು ಬ್ರೇಕ್ಫಾಸ್ಟ್ ಮೀಟಿಂಗ್ಗಳು ನಡೆದಿದ್ದು, ಮೊದಲ ಸಭೆ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ ಖರ್ಗೆ, ಕೆ.ಸಿ. ವೇಣುಗೋಪಾಲ್ ಮತ್ತು ರಾಹುಲ್ ಗಾಂಧಿ ಅವರ ಮಧ್ಯೆ ನಡೆದ ಚರ್ಚೆಯ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಕೂಡಿಗೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಎರಡನೇ ಬ್ರೇಕ್ಫಾಸ್ಟ್ ಸಭೆಗೆ ಮುನ್ನ ಸ್ವತಃ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯವರೇ ಖರ್ಗೆ ಅವರ ಜೊತೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಸಿ ವಿಶೇಷ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರೆಂಬ ಮಾಹಿತಿ ಹೊರಬಂದಿದೆ.
ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಸಕ್ರಿಯ ರಾಜಕಾರಣದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದು, ಪಕ್ಷದ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆಯಲ್ಲಿ ನೇಪಥ್ಯ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿದ್ದ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿ, ಕರ್ನಾಟಕದ ಸಂಕಷ್ಟ ತೀವ್ರಗೊಂಡಾಗ ನೇರವಾಗಿ ಮಧ್ಯ ಪ್ರವೇಶಿಸಿರುವುದು ಗಮನಾರ್ಹ. ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪ್ರಕಾರ—ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದರೆ ತತ್ಕ್ಷಣವೇ ಮಾಡಬೇಕು; ವಿಳಂಬ ಮಾಡಿದರೆ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ನಷ್ಟ ಅನಿವಾರ್ಯ. ರಾಜಸ್ಥಾನ ಮತ್ತು ಪಂಜಾಬ್ಗಳಲ್ಲಿ ವಿಳಂಬದ ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಂದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಬಲವಾದ ಹಿನ್ನಡೆ ಅನುಭವಿಸಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಅವರು ಸ್ಮರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ತಪ್ಪು ಮರುಕಳಿಸಬಾರದು ಎಂಬ ಸಂದೇಶವೇ ಅವರ ಸೂಚನೆ.
ಇದೀಗ ಬದಲಾವಣೆಯ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಕಣಕ್ಕಿಳಿದಿರುವ ಪ್ರಮುಖ ಹೆಸರು ಡಿಕೆ ಶಿವಕುಮಾರ್. ಅವರ ಹೊರತಾಗಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪ್ರಬಲ ಸ್ಪರ್ಧಿ ಕಂಡುಬರುವ ಸ್ಥಿತಿ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಮುಂದುವರೆಯುವ ಆಸೆ ಹೊಂದಿರುವ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ, ಇಂದಿನ ಕೆ.ಸಿ. ವೇಣುಗೋಪಾಲ್ ಜೊತೆ ನಡೆದ ಮಾತುಕತೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ‘ಕ್ಲೀನ್ ಆಡಳಿತ’ವನ್ನೇ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮುಂದಿರಿಸಿರುವುದು ತಿಳಿದು ಬಂದಿದೆ. ಅಧಿಕೃತ ಮಾಹಿತಿ ಹೊರಬಂದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಸುವ ನಿರ್ಧಾರ ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನ ತಮ್ಮ ವಿರುದ್ದ ಯಾವುದೇ ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕಿಯಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನೇ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿರುವುದಾಗಿ ಮೂಲಗಳು ತಿಳಿಸಿವೆ.
ಇಂದಿನ ಚರ್ಚೆಯ ವಿಶೇಷತೆ ಏನೆಂದರೆ—ಇದು ಕೇವಲ ವೇಣುಗೋಪಾಲ್ ಮತ್ತು ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ಮಧ್ಯದ ಖಾಸಗಿ ಸಂಭಾಷಣೆಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ; ಕೆಲವು ಸಚಿವರೂ ಹಾಜರಿದ್ದರು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಹೆಬ್ಬಾಳಕರ್ ಅವರ ಹಾಜರಿ ಗಮನ ಸೆಳೆದಿತು. ಅವರು ದೀರ್ಘಕಾಲದಿಂದ ಡಿಕೆ ಶಿವಕುಮಾರ್ ಅವರ ನಿಕಟ ಬೆಂಬಲಗಾರ್ತಿ, ಅವರ ‘ವಿಶ್ವಾಸರ’ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು. ಅವರ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲೇ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಸ್ವಲ್ಪ ಗಡುಸಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿ, “ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಯಾವ ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕಿಯಿದೆ?” ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ಘಟನೆ ರಾಜಕೀಯ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಚರ್ಚೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದೆ.
ಆದರೆ, ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ಎರಡನೇ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದಿರುವುದು ಅಸಡ್ಡೆ ಮಾಡಲಾಗದ ವಿಚಾರ. ಮೂಡಾ ಪ್ರಕರಣವಾಗಲಿ, ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗ ಆಯೋಗದ ವರದಿ ಅನುಷ್ಠಾನವಾಗದಿರುವುದು ಆಗಲಿ—ಈ ಎಲ್ಲವೂ ಮೊದಲ ಅವಧಿಯಲ್ಲೇ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಅವಘಡಗಳ ಮುಂದುವರಿಕೆಯೇ. ಮೂಡಾ ಪ್ರಕರಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಮನೆ ಸೈಟುಗಳ ಅರ್ಜಿ 2014ರಲ್ಲೇ, ಅಂದರೆ ಅವರ ಮೊದಲ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿತ್ವದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು. ಅರ್ಕಾವತಿ ಲೇಔಟ್ ಡಿ–ನೋಟಿಫಿಕೇಶನ್ ಪ್ರಕರಣವೂ ಅದೇ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಚರ್ಚೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ರಚಿಸಲಾದ ಕೆಂಪಯ್ಯ ಆಯೋಗದ ವರದಿ ನಂತರ ಶಾಂತವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದು, ಅದರ ಗತಿ ಇಂದಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನೈತಿಕ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆ ನಾಯಕನ ಮೇಲೇ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಇಡೀ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟ ತೀರ್ಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿದ್ದರೂ, ದೋಷ–ದಂಡವನ್ನೋ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನೋ ಜನತೆ ಒಬ್ಬ ನಾಯಕನ ಮೇಲೆಯೇ ಹೊರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಹೊಸದೇನಲ್ಲ; ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಹೆಗಡೆ ಕಾಲದಿಂದ ಬಂಗಾರಪ್ಪವರ ಕಾಲದವರೆಗೂ ಇದೇ ರಾಜಕೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯ.
ಮೂಡಾ ಪ್ರಕರಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಮೊದಲಿಗೆ ಗಡುಸಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿ “63 ಕೋಟಿ ಕೊಟ್ಟರೆ 14 ಸೈಟ್ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿದದ್ದು ಜನರ ನೆನಪಿದೆ. ಆದರೆ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿ ನಾಗಪ್ರಸನ್ನ ಅವರ 193 ಪುಟಗಳ ತೀರ್ಪು ಹೊರಬಂದ ನಂತರ ಅವರ ಕುಟುಂಬವೇ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಸೈಟುಗಳನ್ನು ವಾಪಸ್ ಮಾಡಿತು. ಇದರಿಂದ ಜನಮನದಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನಗಳ ಸುಳಿವು ಉಳಿಯಿತು. ಪ್ರಕರಣ ಈಗಲೂ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದು, ಲೋಕಾಯುಕ್ತ ತನಿಖೆ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿಲ್ಲ.
ವಾಲ್ಮೀಕಿ ನಿಗಮ ಹಗರಣವೂ ಇದೇ ರೀತಿ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ನೈತಿಕ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆ ತಂದಿತು. 184 ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ನೇರವಾಗಿ ನಿಗಮದ ಖಾತೆಗೆ ಸಾಗಿದ್ದು, ನಂತರ ಮತ್ತೊಂದು ಶಾಖೆಗೆ ವರ್ಗಾವಣೆ ಮಾಡಿ ಹಣ ಡ್ರಾ ಮಾಡಿರುವ ವಿಷಯ ಗಂಭೀರ ವಿಮರ್ಶೆಗೆ ಗುರಿಯಾಯಿತು. ಮಾಜಿ ಸಚಿವ ನಾಗೇಂದ್ರ ಮಾತ್ರ ಜೈಲು ಅನುಭವಿಸಿದರೂ, ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಪ್ರಶ್ನೆ ಸರ್ಕಾರದ ಒಟ್ಟಾರೆ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯತ್ತವೇ ತಿರುಗಿತು.
ಈ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಮರುಕಳಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯತ್ನಿಸುವುದು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಎಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಕಾಲವೇ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕಿದೆ. ಆದರೆ ಪಕ್ಷದೊಳಗಿನ ಪೈಪೋಟಿ ಈಗ ತೀವ್ರ ಹಂತಕ್ಕೇರಿದ್ದು, ನಾಯಕತ್ವ ಬದಲಾವಣೆಯ ನಿರ್ಧಾರ ಯಾವ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕುತೂಹಲ ಮಾತ್ರ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ.
